آیا می‌دانید استفاده از روش اردر گذاری مناسب برای استراتژی شما می‌تواند تاثیر مستقیمی بر نتایج معاملات شما داشته باشد؟ سرعت و دقت اجرا می‌تواند تعیین کننده باشد. در این مقاله انواع اوردر گذاری در متاتریدر بررسی شده و تاثیر آن‌ها بر هزینه‌ها و عملکرد معاملات توضیح داده شده است. اگر می‌خواهید معاملات خود را بهتر مدیریت کنید و مناسب ترین روش را انتخاب کنید، مطالعه این مقاله را از دست ندهید.
اردر در فارکس (Order) نوعی دستور است که معامله‌گران برای ورود یا خروج از یک موقعیت معاملاتی استفاده میکنند. این سفارشات از طریق پلتفرم معاملاتی به بروکر ارسال میشود تا معاملات خرید یا فروش را در شرایط خاصی که معامله‌گر تعیین میکند، اجرا کند. اوردر ها انواع مختلفی دارند که یک تریدر بر اساس استراتژی معاملاتی خود باید بهترین نوع سفارش گذاری را برای خود انتخاب کند و آن را اجرا کند.
در معاملات فارکس انواع دستورات معاملاتی به تریدرها اجازه میدهد کنترل بیشتری روی ورود و خروج معاملات داشته باشند. انواع دستورات معاملاتی عبارتند از:
در ادامه هر یک از دستورات به طور کامل بررسی می کنیم.
سفارش بازار (Market Execution) ساده‌ترین و پرکاربردترین نوع دستورات معاملاتی در فارکس است که این امکان را فراهم می کند که معامله بلافاصله با قیمت فعلی بازار انجام شود و این دستور معمولا زمانی استفاده میشود که سرعت انجام معامله اولویت داشته باشد و تریدر نخواهد منتظر رسیدن قیمت به سطح خاصی بماند. مارکت اوردر برای شرایطی مناسب است که تریدر بخواهد سریعا از فرصت‌های معاملاتی استفاده کند، مثلا هنگام اعلام اخبار اقتصادی یا در زمان هایی که بازار با تغییرات سریع مواجه است.
مزیت اصلی Market Execution اجرای سریع و ساده آن است و نیازی به تنظیمات اضافی ندارد. البته باید توجه داشت که این دستور همیشه با همان قیمتی که روی پلتفرم دیده میشود اجرا نمی‌شود، زیرا ممکن است قیمت در لحظه تغییر کند و باعث اسلیپیج شود. به همین دلیل استفاده از این نوع دستور در شرایط نوسانی بازار نیازمند دقت بالاتر است. در مجموع، سفارش مارکت برای تریدرهایی که نیاز به ورود یا خروج سریع از معاملات دارند مثل اسکالپرها بسیار کاربردی است و کمک میکند فرصت‌های معاملاتی را از دست ندهند.
دستورات بازار به چهار حالت تقسیم میشود که عبارتند از:
سفارش معلق (Pending Order) یکی از اردرهای پرکاربرد در معاملات فارکس است که به معامله‌گران اجازه میدهد تا خرید یا فروش یک دارایی را در قیمتی که از پیش تعیین کرده‌اند، انجام دهند. این نوع سفارش زمانی فعال میشود که قیمت بازار به سطح مشخص شده برسد. سفارش‌های معلق به معامله‌گران کمک میکنند تا بدون نیاز به نظارت دائم بر بازار، معاملات خود را برنامه‌ریزی کنند و از فرصت‌های موجود استفاده کنند.
این سفارش‌ها شامل انواع مختلفی هستند که هر کدام بسته به شرایط بازار و استراتژی معاملاتی کاربرد دارند.
در ادامه به معرفی انواع سفارش معلق ساده و پیشرفته پرداخته ایم:
برای خروج از معامله شما میتوانید از اوردرهای زیر استفاده کنید:
در ادامه بصورت کامل به معرفی موارد ذکر شده خواهیم پرداخت.
دستور حد ضرر یا استاپ لاس (Stop loss) برای محافظت از سرمایه و مدیریت ریسک است و این دستور به تریدر اجازه میدهد سطح قیمتی مشخصی را تعیین کند که در آن معامله به صورت خودکار بسته شود. استاپ لاس از پرکاربردترین اردرهای معاملاتی است که برای خروج از معامله و برای محدود کردن ضرر در مواقعی که بازار برخلاف پیش بینی حرکت میکند، استفاده میشود.
با این روش، تریدر می‌تواند سرمایه خود را در برابر تغییرات سریع قیمت حفظ کند و از زیان‌های بیشتر جلوگیری کند.
تریلینگ استاپ (Trailing Stop) یک اوردر حد ضرر است که برخلاف استاپ لاس که ثابت است، به طور دائم و خودکار سطح حد ضرر را متناسب با حرکت قیمت در جهت دلخواه تنظیم میکند و به تریدر کمک میکند بخشی از سود خود را حفظ کند. مثلا در یک معامله خرید (Buy)، اگر قیمت افزایش پیدا کند، Trailing Stop حد ضرر را با فاصله مشخصی از قیمت فعلی به سمت بالا حرکت میدهد. این کار باعث میشود سودی که تاکنون به دست آمده حفظ شود و در عین حال امکان رشد بیشتر هم وجود داشته باشد.
دستور حد سود یا تیک پرافیت (Take Profit) به تریدرها کمک میکند سود معاملات خود را در سطح مشخصی تثبیت کنند و این دستور به صورت خودکار معامله را زمانی که قیمت به سطح هدف برسد، می‌بندد. تیک پرافیت برای زمانی مناسب است که تریدر یک هدف مشخص برای سود خود تعیین کرده و نمی‌خواهد دائما معاملات را دنبال کند.
این روش همچنین از تصمیمات احساسی در مدیریت معاملات جلوگیری کرده و اجازه میدهد معاملات به شکلی منظم‌تر انجام شوند. ترکیب Take Profit با Stop Loss می‌تواند باعث شود ریسک و بازدهی معاملات به شکل بهتری مدیریت شوند، این دستور بخشی از رویکردی هدفمند در معاملات است که به تریدر کمک میکند برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای حفظ سرمایه و سود خود داشته باشد.
ریسک فری (risk free) یا بریک ایون استاپ (Break Even Stop) نوعی اوردر خروج از معامله میباشد که تریدر استاپ لاس خود را در قیمتی که معامله خود را در آن باز کرده است قرار میدهد، به عبارت ساده تر وقتی تریدر معامله ای باز میکنید، بعد از اینکه آن معامله به سمت مورد انتظار حرکت کند، معامله گر تصمیم میگیرد بعد از مقداری که قیمت به طرف جهت پیش بینی حرکت کرد، استاپ لاس خود را در نقطه ورود قرار دهد. این کار باعث میشود اگر قیمت برخلاف انتظار تریدر حرکت کرد، معامله بدون سود و زیان بسته شود.
برخی از استراتژی های معاملاتی بر اساس زمان نقاط ورود و خروج را ارائه میکنند، برای این موارد شما میتوانید از سفارش خروج در زمان مشخص (Time-Based Exit) استفاده کنید. مثلا شما در یک معامله وارد شده اید و هدف خود را گذاشته اید که یک ساعت بعد از معامله خارج شوید، در این صورت چه شما در سود باشید چه در ضرر از معامله خارج خواهید شد. معمولا تریدر ها برای حد سود از این روش استفاده میکنند و استاپ لاس را به طور ثابت و بر اساس قیمت قرار میدهند نه زمان.
خروج جزئی یا پارشال کلوز (Partial Close) برای خروج در سود استفاده میشود، یعنی وقتی تریدر معامله خود را باز میکند برای خود چندین حد سود مشخص خواهد کرد و در هر کدام مقداری از سرمایه یا لات سایز وارد شده را خارج میکند. برای مثال یک معامله گر دو نقطه تیک پرافیت برای خود تعیین میکند و با ورود 1 لات معامله شروع به ترید میپردازد، وقتی قیمت به تیک پرافیت اول برسد 50% از حجم معامله را خارج میکند و 50% بقیه را در حد سود دوم خارج خواهد کرد.
نحوه اجرای دستورات معاملاتی در کارگزاری‌های مختلف بستگی به فناوری‌ها و مدل‌های اجرایی آن‌ها دارد و معمولا دو نوع مدل برای اجرای دستورات وجود دارد:
در اجرای بازار دستورات با قیمت لحظه‌ای بازار انجام می‌شوند، اما ممکن است قیمت در زمان اجرا کمی تغییر کند که به آن اسلیپیج گفته میشود. این روش بیشتر در بروکرهایی که از فناوری ECN یا STP استفاده میکنند، دیده میشود و مناسب بازارهایی است که تغییرات سریع دارند و سرعت معامله اهمیت دارد.
اجرای فوری نیز دستورات را دقیقا با قیمتی که تریدر تعیین کرده اجرا میکند و اگر قیمت تغییر کند، ممکن است معامله انجام نشود یا پیام ریکوت (Requote) دریافت شود. این روش بیشتر در بروکرهای Market Maker استفاده میشود که معاملات را در داخل سیستم خود پردازش میکنند.
اوردر های پیشرفته در معاملات فارکس توسط تریدرهای با تجربه و حرفه ای مورد استفاده قرار میگیرد، چون کار با این سفارشات بسیار سخت است. OCO (One Cancels the Other) و GTC (Good Till Canceled) از دستورات بسیار پیشرفته در فارکس هستند. در دستور OCO، دو سفارش به صورت همزمان تنظیم می‌شوند و با اجرای یکی، دیگری به طور خودکار لغو میشود؛ این روش برای شرایطی که بازار احتمال حرکت به هر دو جهت را دارد، کمک میکند تا از فرصت‌ها استفاده شده و ریسک کاهش یابد.
دستور GTC نیز به تریدر اجازه میدهد سفارش خود را تا زمان دستیابی به هدف یا لغو دستی، باز نگه دارد؛ این دستورات معمولا در استراتژی‌های بلندمدت یا در شرایط خاص بازار مورد استفاده قرار می‌گیرند. با به‌کارگیری این دستورات، تریدر می‌تواند انعطاف بیشتری در مدیریت معاملات داشته باشد و برنامه ریزی خود را بهبود بخشد. این روش باعث میشود هم در مدیریت ریسک و هم در افزایش بازدهی معاملات عملکرد بهتری داشته باشد.
در اجرای دستی تریدر به صورت مستقیم و با توجه به تحلیل‌ها و شرایط بازار معاملات را ثبت میکند، در این روش تریدر می‌تواند در لحظه و متناسب بر اساس تغییرات بازار تصمیم بگیرد. اجرای دستی برای افرادی مناسب است که استراتژی‌های کوتاه مدت مثل اسکالپینگ (Scalping) را دنبال میکنند یا ترجیح میدهند کنترل بیشتری روی نقاط ورود و خروج معاملات خود داشته باشند. البته نیاز به توجه مداوم به بازار و سرعت عمل بالا از چالش‌های این روش است.
همچنین، اجرای خودکار با استفاده از ربات‌های معاملاتی یا (Expert Advisors (EAs انجام میشود که بر اساس پارامترهای از پیش تعیین شده معاملات را مدیریت میکنند. این روش برای کسانی مناسب است که می‌خواهند احساسات را از فرآیند معاملات حذف کرده و طبق قوانین مشخص فعالیت کنند. سرعت بالای اجرای خودکار در شرایط نوسانی بازار از مزایای مهم آن است، اما وابستگی به تنظیمات دقیق و عملکرد صحیح ربات ممکن است چالش‌هایی ایجاد کند.
نکته: انتخاب بین اجرای دستی و خودکار به استراتژی معاملاتی، تجربه و اهداف تریدر بستگی دارد؛ شما باید با توجه به استراتژی معاملاتی خود یکی از انواع اجرای اوردر را انتخاب کنید.
برای اوردر گذاری در متاتریدر ابتدا وارد پلتفرم معاملاتی متاتریدر شوید، روی نماد معاملاتی مورد نظر خود کلیک راست کنید و گزینه New Order را بزنید.
سپس وارد صفحه زیر خواهید شد که باید نوع اوردر خود را تعیین کنید و شرایط معاملاتی مانند لات، حد ضرر، حد سود را تعیین کنید و دکمه خرید یا فروش را بزنید.
بعد از انجام مراحل گفته شده سفارش شما اجرا خواهد شد.
اوردر گذاری یا اردر گذاری در فارکس در نتایج معاملات و مدیریت هزینه‌ها نقش مهمی دارد و سرعت و دقت اجرای دستورات در مدل‌های مختلف می‌تواند تاثیرات متفاوتی بر معاملات بگذارد. در این مقاله به بررسی انواع سفارشات معاملاتی، تفاوت اجرای دستی و خودکار، چالش‌های اسلیپیج و تاثیر مدل‌های اجرای معاملات بر هزینه‌ها پرداخته ایم. درک صحیح این اردرها به تریدرها کمک میکند تا روش مناسب تری برای اجرای معاملات خود انتخاب کنند و در نهایت ریسک کمتری را تجربه کرده و بازدهی معاملات خود را افزایش دهند.
امتیاز خود به این مطلب را ثبت کنید
دیدگاه شما بعد از تایید در سایت نمایش داده خواهد شد
