تاریخ به روز رسانی:
۱۴۰۴/۶/۳در تحلیل تکنیکال روش های مختلفی برای شناسایی نقاط ورود، خروج و اهداف قیمتی وجود دارند. یکی از این ابزارها، فیبوناچی اکستنشن (Fibonacci Extension) است که به معاملهگران کمک میکند تا نقاط مهم برای تعیین تارگت سود، مدیریت ریسک و برنامهریزی معاملات را بهتر شناسایی کنند و تصمیمات دقیقتری در روندهای صعودی یا نزولی بگیرند.
فیبوناچی اکستنشن یا همان فیبوناچی گسترشی نیز مانند سایر فیبوناچی ها از سری اعداد طلایی ریاضی در بازارهای مالی استفاده میکند و نقاطی را در نمودار قیمت به شما نشان میدهد که بازار در ادامه روند خود ممکن است با آن برخورد کند و به آن واکنش نشان دهد. به زبان ساده این نوع فیبو به شما کمک میکند که نقاط مهم برای قرار دادن حد سود را مشخص کنید. در این ابزار شما با استفاده از 3 نقطه پیش سطوح مهم برای ادامه روند را پیدا خواهید کرد.
کاربرد اصلی فیبوناچی اکستنشن برای پیدا کردن اهداف قیمت در جهت ادامه روند یا پیدا کردن لگ (Leg) بعدی روند است. این نقاط برای افزایش تیک پرافیت و افزایش ریسک به ریوارد نیز استفاده میشود.
دقت داشته باشید که این مناطق مشخص شده توسط فیبو به عنوان نواحی باید در نظر گرفته شود که قیمت در آنجا از خود ممکن است واکنش نشان دهد و نباید به عنوان یک نقطه در نمودار قیمتی به آن نگاه کرد.
هنگام استفاده از فیبوناچی اکستنشن بایستی از ضرایب خارجی آن استفاده کرد. منظور از ضرایب خارجی اعدادی هستند که بعد از عدد 1 قرار دارند و شامل 1.272، 1.414 و 1.618 می باشند. توجه داشته باشید که هر چقدر روند به سمت ضرایب بزرگتری حرکت کند احتمال واکنش بیشتر میشود. در واقع همانند میانگین متحرک نمایی که اخرین کندل ها وزن بیشتری دارند، سطوح فیبوناچی هرچه بزرگتر میشوند، اهمیت بیشتری پیدا میکنند. البته به این نکته باید توجه داشته باشید که هر چه کندل بیشتری از زمان یک فیبوناچی بگذرد، اعتبار آن کمتر میشود و افراد کمتری به آن توجه میکنند.
اگر میخواهید بدانید چگونه از فیبوناچی اکستنشن در تعیین تارگت قیمت استفاده کنید، مراحل زیر را دنبال کنید:
نقطه اول را در کف روند (برای پیشبینی روند صعودی) یا سقف روند (برای پیشبینی روند نزولی) قرار دهید. پس از حرکت قیمت در جهت روند اصلی، در نقطه ای مجدد در خلاف جهت روند قبلی حرکت خواهد کرد، این نقطه را به عنوان نقطه دوم فیبوناچی خود در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که گاهی ممکن است قیمت طی چند موج حرکت کند، لذا قسمت آخر حرکت را در نظر بگیرید.
نقطه سوم در آخرین نقطه ای قرار میگیرد که قیمت در خلاف روند حرکت کرده است و پس از آن به حرکت در جهت اولیه خود ادامه خواهد داد. در واقع همان نقطه ای که قیمت درحال اصلاح بوده است. اکنون میتوانید سطوح مهم بزنید که قیمت در ادامه روند کجا ممکن است برگردد و اهداف سود یا نقاط ورود را برنامهریزی کنید. همچنین میتوانید با دوبار کلیک کردن روی ابزار، تنظیمات آن را تغییر دهید.
در این مثال، یک کف سوینگ (۱) داریم که پس از آن یک سقف سوینگ (۲) ایجاد میشود و بازگشتی (۳) رخ میدهد. این سه نقطه برای رسم اکستنشن فیبوناچی کافی هستند. توجه کنید که سطح ۱۳۸.۲٪ مقاومت نکرد و نشان داد که قیمت همیشه در این سطوح تضمین شده برنمیگردد.
با این حال، سایهها و حرکات پایدار پایینتر در سطوح ۱۰۰٪ و ۱۶۱.۸٪ تایید کردند که ممکن است برگشتی در راه باشد.
در این مثال، هر سه ناحیه باعث ایجاد بازگشت قیمت شدند. برخی معاملهگران ممکن است سطح ۱۳۸.۲٪ را برای معامله معتبر ندانند. اما رایجترین روش برای حل این مشکل، انتظار برای تایید با شکست روند است که با خط نقطهچین بین اکستنشنها نشان داده شده است.
وقتی قیمت فراتر از سقف سوینگ عبور کند (بهطور موقت روند نزولی را میشکند)، معاملهگران تایید میکنند که احتمال شروع یک برگشت وجود دارد.
در حالی که اکستنشنهای فیبوناچی مناطق مهم را که ممکن است قیمت در آنها برگردد یا متوقف شود نشان میدهند، معاملهگران به دنبال تایید اضافی برای افزایش اعتماد به این سطوح هستند. روشهای متداول عبارتند از:
در ادامه به بررسی هر یک از این موارد میپردازیم:
تطبیق اکستنشنها با سطوح ریتریسمنت در تایمفریمهای مختلف یا سوینگهای متفاوت میتواند اهمیت یک سطح را افزایش دهد. وقتی چند سطح فیبوناچی در یک نقطه با هم تلاقی کنند، احتمال واکنش قیمت در آن ناحیه بیشتر میشود.
اگر یک سطح اکستنشن با مناطق حمایت یا مقاومت شناختهشده در نمودار همزمان شود، احتمال توقف یا برگشت قیمت در آن نقطه بالاتر است. این همپوشانی به معاملهگر سیگنال میدهد که بازار در این ناحیه حساس است.
مشاهده الگوهای کندل مانند دوجی، چکش یا الگوهای پوششی در نزدیکی سطوح اکستنشن میتواند نشانهای از برگشت یا ادامه روند باشد. این الگوها نشان میدهند که فشار خرید یا فروش در آن ناحیه تغییر کرده است.
استفاده از اندیکاتورهایی مانند میانگین متحرک، RSI یا MACD میتواند اعتبار سطوح اکستنشن را افزایش دهد. برای مثال، اگر RSI در یک سطح کلیدی نشان دهنده اشباع خرید باشد، احتمال بازگشت قیمت بیشتر است.
تلاقی سطوح اکستنشن با خطوط روند یا الگوهای نموداری هارمونیک مانند کرب، پروانه و غیره اهمیت سطح را بالاتر میبرد. این همراستایی نشان میدهد که چند عامل تکنیکال به یک نقطه حساس اشاره میکنند.
افزایش حجم معاملات نزدیک یک سطح اکستنشن نشاندهنده علاقه بیشتر بازار به آن ناحیه است. حجم بالا تاییدی بر اهمیت سطح و احتمال واکنش قیمت میدهد.
بررسی سطوح اکستنشن در تایمفریمهای مختلف میتواند نقاطی را نشان دهد که در همه بازههای زمانی اهمیت دارند. وقتی یک سطح در چند تایمفریم همزمان معتبر باشد، احتمال واکنش بازار در آن بیشتر میشود.
اکستنشنهای فیبوناچی برای پیشبینی اهداف قیمت مفید هستند، اما محدودیتهایی دارند که معاملهگران باید در نظر بگیرند:
به جای قرار دادن سفارشها صرفا روی سطوح اکستنشن، میتوانید منتظر تایید قیمت باشید که در حال شروع برگشت در آن منطقه است قبل از گرفتن سود یا ورود به معامله. این تایید میتواند شامل شکست روند باشد، همانطور که در مثالها توضیح داده شد. به همین ترتیب، میتوانید از سایر روش های تحلیل تکنیکال مانند خطوط روند، اندیکاتورها (میانگین متحرک و غیره) یا حتی فیبوناچی دیگر مثل فیبوناچی زمانی استفاده کنید تا درک بهتری از واکنش احتمالی قیمت در هر سطح داشته باشید.
هر دو این اسامی در واقع یک نوع فیبوناچی سه نقطه ای هستند و دلیل اینکه اسم متفاوت دارند این است که در تریدینگ ویو اکستنشن (Extension) و در متاتریدر فیبوناچی اکسپنشن (Expansion) از آن نام برده شده است، که از نظر کارایی و نوع استفاده یکسان هستند. در ادامه به نحوه فعال کردن این ابزار در هریک از پلتفرمهای معاملاتی میپردازیم.
برای فعال کردن فیبوناچی اکستنشن روی تریدینگ ویو فقط کافیست که از منوی کنار صفحه بر روی بخش Fibonacci کلیک کرده و فیبوناچی اکستنشن (Fib Extension) را انتخاب کنید.
حال باید طبق دستوری که گفتیم فقط سه نقطه ای که میخواهید را مشخص کنید.
جهت فعال سازی فیبوناچی اکستنشن در متاتریدر، از بخش "Insert" بر روی "Objects" کلیک کنید، "Fibonacci" را انتخاب کنید و بر روی "Fibonacci Expansion" کلیک کنید.
حال فیبوناچی برای شما فعال شده است و میتوانید آن را بر روی نمودار رسم کنید.
فیبو ریتریسمنت سطوح حمایت و مقاومت را در طول بازگشت قیمت از یک حرکت بزرگتر نشان میدهد، در حالی که فیبو اکستنشن سطوح مهم حمایت و مقاومت را برای قیمت دارایی پس از وقوع بازگشت اندازهگیری میکند. فیبوناچی ریتریسمنت میتواند برای شناسایی نقاطی که قیمت ممکن است به آن بازگردد به کار رود، سپس از فیبوناچی اکستنشن برای ترسیم نقاطی استفاده میشود که قیمت ممکن است فراتر از این بازگشت به آن برسد.
فیبوناچی اکستنشن ابزاری است که با استفاده از اعداد فیبوناچی، اهداف قیمتی ادامه روند را نشان میدهد و برای تعیین نقاط ذخیره سود یا خروج از معامله کاربرد دارد. این ابزار با تعیین سه نقطه سوئینگ، محدودههای احتمالی برگشت یا ادامه روند را مشخص میکند. اعتبار سطوح اکستنشن با ترکیب آنها با سطوح دیگر فیبوناچی، حمایت و مقاومت، کندلاستیک، اندیکاتورها و حجم معاملات افزایش مییابد. محدودیتهای آن شامل انتخاب ذهنی نقاط، عدم کارایی در بازار رنج و مشکلات روانشناختی است. اکستنشن و اکسپنشن یک ابزار هستند که در تریدینگ ویو و متاتریدر با اسامی متفاوت اما کارایی یکسان استفاده میشوند.
امتیاز خود به این مطلب را ثبت کنید
دیدگاه شما بعد از تایید در سایت نمایش داده خواهد شد
نظرات حاوی الفاظ رکیک، توهین، شماره تلفن و موبایل، آدرس ایمیل، عقاید سیاسی، نام بردن از مسئولین و امثالهم تایید نمیشود.
هنوز کسی نظری ثبت نکرده!