
تاریخ به روز رسانی:
۱۴۰۴/۹/۶انتخاب میان قراردادهای مابهالتفاوت (CFD) و قراردادهای آتی (Futures) برای بسیاری از معاملهگران نقطه شروع مهمی است، زیرا هر دو ابزار امکان کسب سود از صعود و سقوط قیمتها را بدون خرید مستقیم دارایی فراهم میکنند. اگرچه ساختار آنها مشابه به نظر میرسد، اما در عمل تفاوتهای بسیار جدی در ماهیت قرارداد، قوانین، هزینهها و نحوه معامله میان آنها وجود دارد که میتوانند مسیر حرفهای یک معاملهگر را تغییر دهند. در ادامه به تفاوت cfd و فیوچرز خواهیم پرداخت.
CFD یا Contract for Difference که به فارسی «قرارداد مابهالتفاوت» نامیده میشود، یک ابزار مالی مشتقه است که به معاملهگر امکان میدهد بدون داشتن مالکیت واقعی دارایی، روی تغییرات قیمت آن دارایی سرمایهگذاری کند. این دارایی میتواند شامل سهام، شاخصها، ارزها، کالاها یا حتی ارزهای دیجیتال باشد. اساس کار معاملات CFD این است که شما اختلاف قیمت دارایی را بین زمان باز شدن و بسته شدن معامله، بهصورت نقدی دریافت یا پرداخت میکنید؛ بنابراین هیچ تحویل فیزیکی دارایی اتفاق نمیافتد و شما فقط روی حرکت قیمت شرط میبندید.

وقتی یک معاملهگر CFD میخرد، در واقع پیشبینی میکند قیمت دارایی بالا خواهد رفت. اگر قیمت بالا رود، معاملهگر به اندازه اختلاف قیمت سود میکند و اگر قیمت پایین بیاید، به همان میزان ضرر میکند. برعکس، معامله فروش CFD برای زمانی است که معاملهگر انتظار کاهش قیمت دارد. یکی از ویژگیهای مهم CFD این است که معاملهگر میتواند هم از روند صعودی و هم از روند نزولی بازار سود کسب کند، بدون اینکه مالک واقعی دارایی باشد یا آن را تحویل بگیرد.
یکی از جذابترین ویژگیهای CFD امکان استفاده از اهرم مالی (Leverage) است، یعنی معاملهگر میتواند با سرمایهای کمتر، پوزیشن بزرگی در بازار باز کند. این ویژگی باعث افزایش بازدهی بالقوه میشود، اما ریسک زیان را نیز به همان نسبت افزایش میدهد. به همین دلیل مدیریت سرمایه، تعیین حد ضرر و تحلیل دقیق بازار در معاملات CFD اهمیت بسیار بالایی دارد. معاملهگران باید همواره آماده باشند که زیان میتواند حتی بیشتر از سرمایه اولیه باشد.
در اینجا لیست کاملی از مزایا معاملات cfd را بیان کرده ایم:
قراردادهای آتی یا Futures نوعی ابزار مالی مشتقه هستند که به معاملهگر این امکان را میدهند تا در زمان حال، توافق کنند دارایی خاصی را در تاریخ مشخصی در آینده با قیمتی معین خریداری یا فروخته کنند. این داراییها میتوانند شامل سهام، شاخصها، ارزها، کالاها یا اوراق قرضه باشند. برخلاف CFD، قراردادهای آتی استاندارد شده و قانونی هستند و مشخصات دقیق آنها از جمله اندازه قرارداد، تاریخ انقضا، نوع دارایی و نحوه تسویه در قرارداد ثبت میشود. این استانداردسازی باعث میشود بازار فیوچرز از شفافیت و نظم بالایی برخوردار باشد.

در معاملات فیوچرز، خریدار و فروشنده متعهد میشوند در زمان معین، معامله را طبق قیمت توافق شده انجام دهند. تسویه قرارداد میتواند نقدی یا فیزیکی باشد، اما در عمل اکثر معاملهگران قبل از تاریخ انقضا موقعیت خود را میبندند یا به قرارداد ماه بعد انتقال میدهند. یکی از ویژگیهای مهم فیوچرز این است که معاملهگر میتواند از افزایش یا کاهش قیمت سود کسب کند، اما برخلاف CFD، معاملات در صرافی متمرکز انجام میشود و تمام سفارشها و حجمها شفاف و قابل رصد هستند.
فیوچرز نیز اهرم مالی ارائه میدهد، اما اغلب کمتر و تحت نظارت قانونی است؛ به طور مثال اهرم ۱۰ تا ۲۰ برابر سرمایه اولیه رایج است. این اهرم باعث میشود معاملهگر بتواند با سرمایه محدود، پوزیشن بزرگی باز کند، اما مدیریت ریسک در آن بسیار اهمیت دارد. برخلاف CFD که امکان زیان فراتر از سرمایه اولیه نیز وجود دارد، قراردادهای آتی به دلیل استانداردسازی و نظارت صرافی، چارچوب مشخصی برای مارجین و زیان دارند.
مزایا معاملات فیوچرز شامل:
تفاوت بین CFD و فیوچرز در ماهیت قرارداد و مالکیت دارایی است. در CFD معاملهگر مالک واقعی دارایی نیست و فقط روی تفاوت قیمت آن معامله میکند. تسویه قرارداد بهصورت نقدی انجام میشود و هیچ تحویل فیزیکی وجود ندارد. در مقابل، فیوچرز قرارداد استانداردی است که امکان تسویه نقدی یا فیزیکی دارد و تمام مشخصات آن مانند اندازه قرارداد، تاریخ انقضا و نوع دارایی از پیش تعیین شده است. به همین دلیل فیوچرز بیشتر یک ابزار رسمی و قانونی است، در حالی که CFD انعطافپذیرتر اما خصوصی و خارج از بورس (OTC) است.
CFD در بازارهای OTC و از طریق بروکرهای خصوصی معامله میشود. بروکر طرف مقابل شما است و سطح شفافیت کمتر است، بنابراین ریسک تضاد منافع و ریسک طرف مقابل بالاتر است. فیوچرز اما در صرافیهای متمرکز و قانونمند معامله میشود و دفتر سفارشات، حجم معاملات و قیمتها کاملا شفاف هستند. خانههای پایاپای نقش واسطه را ایفا میکنند و ریسک نکول را به حداقل میرسانند، بنابراین فیوچرز برای کسانی که به شفافیت و امنیت بالا اهمیت میدهند، مناسبتر است.

CFD اهرم بسیار بالایی ارائه میدهد که باعث میشود حتی با سرمایه کم بتوان حجم زیادی از دارایی را معامله کرد. در عوض، هزینههای اسپرد و تامین مالی شبانه (Swap) میتواند به سرعت سود را کاهش دهد و ریسک را افزایش دهد. فیوچرز اهرم کمتری دارد، اما مدیریت مارجین تحت نظارت قانونی است و هزینههای شبانه ندارد. همچنین، اسپرد در فیوچرز کمتر است و هزینههای معاملات شفافتر و قابل پیشبینیتر هستند.
یکی از فرقهای اصلی دیگر، دسترسی کاربران ایرانی و وضعیت قانونی است. معاملات CFD در آمریکا ممنوع است و در برخی کشورها مقررات سبکتری دارند، اما دسترسی به آن برای کاربران ایرانی نسبتا آسان است. فیوچرز در بازارهای رسمی جهانی گسترده و قانونی است، اما تحریمها و الزامات سرمایه باعث شده برای معاملهگران ایرانی دسترسی مستقیم به آن دشوار باشد. با این حال، بازارهای میکرو فیوچرز و فیوچرز پرپچوال در صرافیهای ارز دیجیتال مشابه فیوچرز عمل میکنند.
انتخاب بین CFD و فیوچرز به معاملهگر این امکان را میدهد که بدون مالکیت واقعی دارایی از تغییرات قیمت سود کسب کند، اما هر ابزار ویژگیها و محدودیتهای خاص خود را دارد: CFD خارج از بورس معامله میشود، امکان استفاده از اهرم بسیار بالا، انعطاف در اندازه پوزیشن و دسترسی آسان به بازارهای جهانی را فراهم میکند، اما ریسک طرف مقابل، هزینههای شبانه و شفافیت کمتر دارد؛ در مقابل، فیوچرز در بورسهای متمرکز و قانونمند معامله میشود، نقدینگی و شفافیت بالایی دارد، هزینههای شبانه ندارد و استانداردسازی قراردادها مدیریت ریسک را آسانتر میکند، اما نیازمند سرمایه بالاتر و دانش حرفهایتر است؛ بنابراین انتخاب بین آنها بستگی مستقیم به اهداف، سرمایه و سطح تحمل ریسک معاملهگر دارد.
در ادامه به سوالات پرتکرار شما درباره تفاوت های فیوچرز و cfd پاسخ خواهیم داد.
بله، معاملهگر میتواند همزمان روی یک دارایی، CFD و فیوچرز باز کند. با این حال، باید دقت کرد که ریسکها و نحوه محاسبه اهرم در هر ابزار متفاوت است و مدیریت همزمان این دو نوع معامله نیازمند دانش دقیق و کنترل ریسک دقیق است.
بله، قوانین مالیاتی بسته به کشور متفاوت است. در برخی کشورها سود حاصل از CFD و فیوچرز مشمول مالیات بر درآمد سرمایهگذاری میشود و معاملهگر موظف به گزارشدهی است. در کشورهای دیگر، قوانین ویژهای برای مالیات معاملات اهرمی وجود دارد که باید رعایت شود.
فیوچرز استاندارد دارای حجم و اندازه قرارداد بزرگ است که مناسب معاملهگران حرفهای یا نهادی است. میکرو فیوچرز حجم قرارداد کمتری دارد و برای معاملهگران خرد یا کسانی که میخواهند با سرمایه کمتر وارد بازار شوند طراحی شده است، اما ویژگیهای اصلی مانند تسویه، شفافیت و معاملات بورس را حفظ میکند.
بله، هر دو ابزار قابلیت استفاده برای هج کردن ریسک داراییهای واقعی را دارند. به عنوان مثال، یک سرمایهگذار میتواند با فروش CFD یا باز کردن پوزیشن فروش فیوچرز، ریسک کاهش قیمت دارایی واقعی خود را کاهش دهد. با این حال، هر ابزار شرایط خاص خود برای هجینگ دارد و باید دقیق برنامهریزی شود.
نوسانات شدید بازار میتواند زیان اهرمی را به سرعت افزایش دهد، مخصوصا در CFD که اهرم بالاتر است. برای مدیریت این ریسک، معاملهگران میتوانند از حد ضرر (Stop-Loss)، حد سود (Take-Profit) و ابزارهای مدیریت مارجین استفاده کنند. در فیوچرز نیز خانههای پایاپای محدودیتهایی برای مارجین دارند که از ریسک زیان بیش از حد جلوگیری میکند.
امتیاز خود به این مطلب را ثبت کنید





دیدگاه شما بعد از تایید در سایت نمایش داده خواهد شد
نظرات حاوی الفاظ رکیک، توهین، شماره تلفن و موبایل، آدرس ایمیل، عقاید سیاسی، نام بردن از مسئولین و امثالهم تایید نمیشود.
هنوز کسی نظری ثبت نکرده!
